Niet iedereen kan met contactlijm werken, vraag dit na!

Contactlijm is moeilijker om mee te werken in vergelijking met andere lijmen zoals PVA-lijm.
Dit komt omdat ze veel nauwkeurigheid vereisen. Deze lijm wordt aangebracht op beide te verlijmen oppervlakken en wordt vervolgens handdroog gelaten. Zodra de lijm handdroog is, worden de twee oppervlakken met enige druk vastgezet en is de hechting onmiddellijk.

Omdat de verlijming onmiddellijk is, is er geen marge voor fouten, want als het hout eenmaal is verlijmd, kan het niet worden verwijderd. Contactlijm heeft een grote houdkracht en vereist geen klemmen om het hout bij elkaar te houden, omdat er geen droogtijd is. Zodra contact is gemaakt, is de verbinding permanent. Deze lijmen zijn meestal giftig en ontvlambaar, maar ze kunnen op waterbasis worden gemaakt, zodat ze niet ontvlambaar of giftig zijn, hoewel er toch voorzichtig mee moet worden gewerkt.

• Als het te verlijmen materiaal poreus is, breng dan twee lagen lijm aan, laat deze tussendoor drogen.
• Zelfs als de instructies zeggen dat je tot 24 uur mag wachten voordat je gaat verlijmen, als je omgeving stoffig is (wat de meeste zijn), zal dit de sterkte van je hechting verminderen. Materialen kun je het beste binnen twee uur na het lijmen aanbrengen.
• De meest gemaakte fout die mensen maken met een contactlijm, is proberen de materialen te snel te lijmen. Hoe dikker de lijmlaag, des te langer het duurt te drogen. Dus zelfs als de instructie zegt dat het binnen tien minuten klaar is, kan dit beter worden getest door de lijm aan te raken. Als het niet op je vinger loslaat, is het droog genoeg om te hechten.

Contactlijm, ook wel contactcement genoemd, zijn op rubberbasis en kunnen worden gemaakt van natuurlijke of synthetische rubbers. Deze lijmen zijn erg goed voor het verlijmen van fineer of plastic laminaat op vervaardigde platen. Dit betekent dat het een goede lijm is voor het maken van kasten of voor meubels die zijn gemaakt van gefabriceerde platen zoals spaanplaat.